Z głębokim żalem i smutkiem przyjęliśmy wiadomość o śmierci śp. Teresy Kujawy – długoletniego samorządowca, pedagoga, harcerki, społecznika, a nade wszystko dobrego i życzliwego człowieka.

Teresa Kujawa (z d. Różańska) urodziła się 13 maja 1950 r. W 1969 r. ukończyła Liceum Pedagogiczne w Inowrocławiu, a w 1979 r. Uniwersytet Mikołaja Kopernika uzyskując tytuł magistra filologii polskiej. 6 grudnia 1969 r. wyszła za mąż za Wojciecha Kujawę, z którym miała 2 dzieci. Była kochającą babcią 3 wnucząt.

Pracę zawodową rozpoczęła w Szkole Podstawowej w Bronisławiu, następnie w Twierdziniu. Jednak to z Mogilnem i jego mieszkańcami związała całe swoje życie. Zawsze blisko lokalnej kultury, promocji ziemi mogileńskiej i ludzi.

Była nauczycielem. Uczyła języka polskiego i wychowywała pokolenia młodych mogilnian. Od 1972 r. pracowała w Szkole Podstawowej Nr 1 w Mogilnie, w której od 1 września 1991 r. piastowała funkcję wicedyrektora. W latach 2006 – 2011 była nauczycielem wiedzy o kulturze, języka polskiego i wychowawcą w Zespole Szkół w Mogilnie. W trakcie zajęć z młodzieżą chętnie dzieliła się swoją wiedzą i doświadczeniem, szerząc idee patriotyzmu zarówno w wymiarze lokalnym, jak i ogólnonarodowym. Była nauczycielem kreatywnym, autentycznym, dzięki czemu łatwo nawiązywała kontakt z młodzieżą, wyzwalając u uczniów poczucie własnej wartości. Na lekcjach wiedzy o kulturze z pasją opowiadała o ziemi mogileńskiej, jej bohaterach - tych minionych, jak i współczesnych. Uczniowie słuchając o zabytkach i ludziach zasłużonych dla regionu czuli, że Mogilno i okolice są dla Pani Teresy ulubionym miejscem na ziemi. Nieustannie przekonywała, że prawdziwy patriotyzm realizuje się poprzez bezgraniczną, społeczną służbę na rzecz swojej małej ojczyzny. Chętnie więc angażowała młode pokolenia w lokalną działalność społeczną, zachęcając choćby do zgłoszenia swojego akcesu do Młodzieżowej Rady Miejskiej. Pobudzała również do aktywności artystycznej oraz wyzwalała w uczniach Zespołu Szkół w Mogilnie działania animacyjne.

To dzięki wrażliwości na piękno mowy ojczystej i szacunku do tradycji Pani Teresa rozbudzała wśród uczniów zdolności poznawcze oraz kształtowała refleksyjną i odpowiedzialną postawę wobec dziedzictwa narodowego. Wpajała kompetencje niezbędne do świadomego, krytycznego i refleksyjnego funkcjonowania człowieka w bogatym i różnorodnym świecie kultury. Szczególnie dbała o kulturę słowa często podkreślając, że język świadczy o człowieku w dużo większym stopniu niż byśmy się spodziewali. Jest przecież obrazem naszego sposobu myślenia, osobowości, a przede wszystkim właśnie kultury człowieka.

Była samorządowcem. W 1998 r. Teresa Kujawa uzyskała mandat radnej Rady Miejskiej w Mogilnie, a w latach 2002 - 2006 była radną Rady Powiatu Mogileńskiego. Od 2010 r. ponownie zasiadła w Radzie Miejskiej, w której do 2018 pełniła funkcję przewodniczącej. Radną była do końca swoich dni.

Była harcerzem. Przez wiele lat społecznie prowadziła drużyny zuchowe zrzeszające dzieci z mogileńskich szkół i przedszkoli.

Aktywnie działała na niwie kulturalnej. Od marca 2000 roku nieprzerwanie pełniła funkcję prezesa Mogileńskiego Towarzystwa Kultury, gdzie była inicjatorką wydawnictw książkowych, publikacji i wydarzeń kulturalnych upowszechniających ukochaną ziemię mogileńską, jej mieszkańców, artystów. Zaangażowała się m.in. w tworzenie Muzeum Ziemi Mogileńskiej w Chabsku, a potem wspierała i propagowała ideę stworzenia w Mogilnie nowoczesnej, dostępnej biblioteki w zaadaptowanej na te potrzeby hali sportowej.

Przez niemal 8 lat jako redaktor naczelny miesięcznika Rozmaitości Mogileńskie organizowała sesje dziennikarskie prasy lokalnej, podczas których propagowała piękno i kulturę naszego miasta. Od 2002 r. działała w Towarzystwie Przyjaciół Muzeum Ziemi Mogileńskiej, od 2004 r. była członkiem zarządu towarzystwa, współinicjatorką imprez kulturalnych.

Wspierała rozwój czytelnictwa angażując się w realizację projektów biblioteki zwłaszcza tych, które upowszechniały wiedzę o jej ukochanej małej ojczyźnie.

Była autorką wstępów do obu wydań „Osobliwego pitawala mogileńskiego” Jerzego Chmielewskiego, serii tomików poetycko malarskich Tadeusza i Marii Szymańskich oraz albumów fotograficznych Andrzeja Konieczki i Przemysława Majcherkiewicza. Wstęp do tego albumu zaczęła sławami „Pamięć ludzka jest jak sito, przyjmuje mnóstwo rzeczy, ale zaraz je wypuszcza i traci, jeśli ich nie zatrzyma pismo, fotografia, film”.

Idea pamięci o przemijającym świecie była zaczerpniętym z rodzinnych wspomnień, mottem życiowym Teresy Kujawy „Tam, gdzie się pamięta, nigdy nie zapada noc”. Jej ostatnie wydawnictwo, którego powstanie wspierała to przewodnik „Mogilno… Moje miasto” autorstwa Przemysława Majcherkiewicza. Wydawnictwo ukaże się drukiem jeszcze we wrześniu 2021 r. Teresa Kujawa otaczała troską i wspierała mogileńskich plastyków inicjując organizację wystaw m.in. nieżyjących już Jadwigi Kończal, Stanisława Tarnowieckiego, Ryszarda Sobkowiaka.

18 września 2019 r., uchwałą nr X/101/19 Rada Miejska w Mogilnie nadała jej tytuł „Zasłużony dla Gminy Mogilno”.

Dla Pani Teresy zawsze najważniejszy był człowiek. Wspierała kobiety w różnych przedsięwzięciach i działaniach. Znał ją niemal każdy mieszkaniec miasta i ona znała prawie wszystkich. Umiała słuchać i potrafiła obdarzać uśmiechem i dobrą radą. Była duszą towarzystwa, potrafiła odnaleźć się w każdej sytuacji. Nie było dla niej trudnych spraw. Krzewienie polskiej tradycji i kultury, utrwalanie dziedzictwa kulturowego na mogileńskiej ziemi, praca nad dalszym rozwojem naszej „małej ojczyzny”, przekazywanie kolejnym pokoleniom młodych mogilnian wiedzy i miłości do ojczyzny i języka ojczystego, codziennego życia według harcerskiego kodeksu stało się dla niej sensem życia.

Nieustająca pogoda ducha, optymizm, życzliwość, charyzma w przekazywaniu wiedzy, ale też umiejętność słuchania i zarażania swoją pasją powodują, że Pani Teresa na trwale zapisze się na kartach historii Mogilna.

Będzie Cię nam brakowało...

---